باز هم شب..
بازهم شب و صدای پر سکوت هق هق هایم.بازهم غم و صدای
بی صدای درهم شکستگیهایم.اشک..این واژه کهنه و آشنا،
عشق را،آن واژه مبهم و غریب را قدرت نبود که بشویدش از دلم.
باآن همه غریبی اش بازهم کنج دلم نوای آشنایی مینوازد.
نوایی که هر شب درگوشم نه،،در دلم میپیچد.صدای گریه.
گریه ای از سرعشق..عشق به چه کسی؟نمیدانم..
فقط میدانم حسی ست غریب که مرا وادار میکند به گریه..
نامش را در دلم عشق گذاشتم و عقل سکوت کرد...
و برایم حکم صادرشد..هرشب چشمانت ابری
و
گونه هایت خیس شود..
[ پنج شنبه 91/2/14 ] [ 9:51 صبح ] [ mina ]
