همه از من می گریزند،کسی طاقت ندارد دل دیوانه مرا تحمل کند.

احساس میکنم که آسمان و دریا هم از من خسته شده اند و من

نیز گاهی از این دوستان صدیقم ملول می شوم..

فقط یک دوست قدیمی دارم که از اول عمر با او آشنا شده ام و هنوز

از مجالست او لذت میبرم؛فقط یک فرشته آسمانی است که همیشه

بر قلب من و جان من سایه می افکند و هیچگاه مرا خسته نمیکند؛

فقط یک شربت شیرین،یک بوی خوش،یک نغمه دلنواز وجود دارد که

برای همیشه مفرح من است و آن دوست همیشگی من،،غم است...

برگرفته از عارفانه های شهید دکتر مصطفی چمران..

در لبنان نگاشته شده