همانا دنیا پرستان چونان سگ های درنده،

عوعوکنان،برای دریدن صید در شتابند.برخی به

برخی دیگرهجوم آوردند و نیرومندشان،

ناتوان را میخورد.وبزرگترها کوچک تر ها

را و یا چونان شترانی

هستند که برخی از آنها پای بسته و برخی

در بیابان رها شده که راه گم کرده و در جاده

های نامعلومی در حرکتند و در وادی پر از آفتها

و در شنزاری که حرکت باکندی انجام میگیرد

گرفتارند،نه چوپانی دارند که به کارشان برسد

و نه چراننده ای که به چراگاهشان ببرد.دنیا

آنها را به کوری کشاند.و دیدگانشان را

از چراغ بپوشاند،در بیراهه سرگردان و

در نعمت ها غرق شده اند.که نعمت ها

را پروردگار خود قرار دادند.

هم دنیا آنها را به بازی گرفته و هم انها

با دنیا به بازی پرداخته و آخرت را فراموش

کرده اند.اندکی مهلت ده،به زودی تاریکی

برطرف میشود،گویامسافران به منزل

رسیده اند و آن کسی که شتاب کند به

کاروان خواهد رسید.

پسرم!بدان آنکسی که مرکبش شب و روز

آماده است در حرکت خواهد بود هرچند خود

را ساکن پندارد و همواره راه میپیماید هرچند در جای

خود ایستاده و راحت باشد.